Tükenmişlik hissiyle işlerinden ayrılarak daha sakin ve uzaktan yürütebilecekleri alanlara yönelen beyaz yakalılar, soluğu artık köylerde alıyor. Memnunluğu işinden ayrılarak güneye yerleşmekte bulan Elif Beğenilen Orkunoğlu da onlardan biri. Orkunoğlu, göç etmeden evvel 10 sene mali denetçi ve finans müdürü olarak vazife yaptı. Güzel bir meslek ve gelire sahip olsa da plazalarda sıkışıp kalma hissi onu çok mutsuz ediyordu. Ani bir kararla bilgisayarını kapattı ve sonunun ne olduğunu bilmediği bir seyahate çıkmaya karar verdi. Şimdilerde ise kendini İstanbul’dan Muğla’ya göçen bir gezgin ve teşebbüsçü olarak tanımlıyor.
Elif Beğenilen Orkunoğlu istifa ettikten sonra risk alarak tüm birikimiyle çocuklar için bir kitabevi ve kafe açma kararı aldı. Hayali olan bu proje pandemi periyoduna denk geldiği için işleri beklediği üzere gitmeyince bir mühlet sonra kapatma kararı alan Orkunoğlu o süreci, “Yeniden ağır çalışmaya başladım. Kendi işimin işvereni olmanın dışında İstanbul’un kalabalığının ve kaosunun içinde olmak beni mutsuz etmeye devam etti. Bu mühlet zarfında kendi içimdeki dönüşümü daha da derinleştirecek NLP, meditasyon, reiki, mandala eğitmenliği üzere çeşitli eğitimler aldım. İşte asıl seyahat, ‘kendi özüme yolculuk’ o vakit başladı” kelamlarıyla anlattı.
‘ARACIMI 1 GÜNDE SATIP KÜÇÜK BİR KARAVAN ALDIM’
Yıllarca yakın etrafına İstanbul’dan gideceğini ve küçük bir kasabada yaşamak istediğini söyleyen Orkunoğlu, etrafındakiler tarafından daima tenkitle karşılandı. Etrafındaki çabucak hemen herkesin, “Büyükşehirde yaşamaya alışan küçük kasabada yaşayamaz” dediğini aktaran Orkunoğlu kararının nasıl değiştiğini, “Bu söylenenlere ben de inandım ve adım atmaya cüret edemedim, kabullendim. ‘Vardır bir bildikleri ‘dedim. Lakin ruhuma, benliğime bir türlü kelam geçiremedim. Gerçekten dedikleri üzere mi diye keşfetmek için ani bir kararla arabamı bir günde satıp bütçemin yettiği küçük bir karavan alarak kentten yavaş yavaş kısa seyahatlerle uzaklaşmaya başladım. Hayatımdaki eşyalar ve beşerler azaldıkça, tabiatla bütünleştikçe dünyam genişledi, zihnimdeki dış sesler sustu ve Ege’de bahçeli bir meskende yaşama hayalimi emekliliğe bırakmama kararı verdim” kelamlarıyla anlattı.
‘PLAKAMDAN İKAMETGAH ADRESİMİ BULANLAR OLDU’
Satın aldığı karavanla tek başına seyahat eden gezgin, birinci başlarda ailesinin ve arkadaşlarının yollarda olmasını hiç desteklemediklerini de söyledi. Fakat, “Benim için ‘yolda özgürleşmek’ bir araca binip yola çıkıp gezerek özgürleşmek değil. Bir bayan olarak ‘Bunu yapamazsın yahut şunu yapmalısın’ diyenlerden de özgürleşmek” diyen Orkunoğlu, “Bu özgürleşme seyahatimde tuhaf durumlar içinde de kaldım” diyerek yaşadıklarını da anlattı:
“Mesela plakamın kayıtlı olduğu ikametgâh adresimi bulmayı beceri sanan kendini bilmezlerle baş etmesini öğrendim. Karavanım Abant’ta çamura saplandığında çıkmak için debelenirken direksiyon milini kırıp bir traktörden yardım aldım. Ağva’da kamp yaptığım ıssız bir ormanda zifiri karanlıkta karavanın güç sistemi çökünce tir tir titreyerek meskene döndüm. İki kere belimdeki fıtıklar patladı; yürüyemedim, hastanelik oldum. Bunların hiçbiri beni yıldırmadı zira seyahatlerimde şartsız yardıma koşan, sofralarını açan çok hoş yürekli beşerlerle tanıştım. Ateş yakmayı, odun toplayıp kesmeyi, ağaçlara sarılmayı, bilinmeyeni keşfetmeyi deneyimledim.”
20 YIL SONRA GELDİĞİ DATÇA’DA KOCASIYLA TANIŞTI
Bu periyotta pandemi yasakları müsaade verdiği ölçüde bir kafede kazandıklarıyla geçimini sağlayan Elif Beğenilen Orkunoğlu, “Pandemide gelirimin düşmesi sebebiyle kısıtlı bütçelerle, kısa rotalar yaparak ve minimal yaşayarak seyahatlerimi gerçekleştirdim. Hatta yeri geldi meskendeki eşyalarımı satıp onun parasıyla seyahat ettim” bilgisini paylaştı.
1.5 sene evvel İstanbul’daki konutunu ve iş yerini kapatma kararı verdikten sonra karavanı ‘Özgür’ ile Güney Ege’de uzun bir seyahate çıkan Orkunoğlu, “Beni hayal kırıklığına uğratan ilgilere inat mucizelere inanmaya da devam ettim. Ne vakit ki kaygılarımdan özgürleşip şartsız sevgiye kalbimin kapılarını açtım, hayat mucizesini gösterdi. Kaş’ta başlayan seyahatim 20 yıl ortadan sonra geldiğim Datça’da son buldu. Datça’da bir kamp alanında eşim Murat ile tanıştım. Kendisi de Datça’da çalışmaya birinci kere gelmiş bir İstanbullu. Birinci görüşte aşk kıssası bizimkisi. Her şey o kadar süratli ilerledi ki 3 ay içinde evlendik ve hayalimiz olan Güney Ege’ye yerleşmeyi seçtik” diye konuştu.
Elif Beğenilen Orkunoğlu’nun hem eşi turizm dalında çalıştığı hem de eşsiz bir tabiata sahip olduğundan yaşamak için birinci tercihleri Marmaris’in Hisarönü Köyü oldu. 6 aylık dönemsel eşyalı bir mesken tutan çift, o günleri ise şöyle anlattı:
“Bahçemizde meyve ağaçları, komşumuzun bahçesinde inekler, tavuklar vardı. Güneşin doğuşuna ve batışına her gün şahitlik edebiliyorduk. Turizm dönemi açılınca ikimiz de birebir otelde çalışmaya başladık ve konut muhtaçlığımız o periyot ortadan kalktı. Karavanda yaşamaya başladık. Çalıştığımız yerden şad kalmayınca Marmaris’i çok sevmemize karşın uygun bir iş ve konut bulamayışımız bizi Bodrum’a getirdi. 1 aydır Gümüşlük’te bahçesinde meyve ağaçları olan, yıllık kiraladığımız konutumuzda emekli hayatı yaşıyoruz.”
‘2 KİŞİLİK AİLE İÇİN AYLIK EN AZ 15 BİN LİRA ŞART’
İstanbul’da kapattığı meskeninin kirasıyla kendisine gelir yaratan Elif Beğenilen Orkunoğlu, tıpkı vakitte eşiyle birlikte birkaç ay evvel sağlıklı hayat eserleri alanında direkt satış yapan küresel bir firmanın bayiliğini de aldıklarını lisana getirdi. Artık Bodrum’daki meskenlerinin bahçesinde ekseriyetle online çalışarak hem satış yapıyor hem gruplarını büyüterek geçimlerini sağlıyorlar. Eskisi kadar kazanıp, eskisi kadar seyahat edemediklerini söyleyen Orkunoğlu, “Buna karşın keyfimiz çok yerinde. Oksijensiz, ruhsuz plazalardan ve kaostan uzak özgürce yaşayacak kadar kazanıyoruz. İlerleyen vakitte geçinme kaygısının ötesinde kazanmaya başladığımızda dünya cinsine çıkmak en yeni hayallerimiz arasında” ifadelerini kullandı.
Yaşadıkları bölgedeki konut fiyatları hakkında da bilgi veren çift, geçtiğimiz yıl Marmaris ve Bodrum için 2 bin-2 bin 500 lira civarında olan bir köy konutunun kirasının şu an 5 bin liradan başladığına dikkat çekti. Ege bölgesinde arsa ve mesken fiyatlarının maaşlı çalışanların satın alamayacağı kadar yüksek olduğunu lisana getiren aile, “2 kişilik bir aile geçtiğimiz yıl ortalama aylık 7-8 bin liraya kıyı kasabalarında yaşayabiliyorken, bu sene asgarî 15 bin lira gelirle yaşayabilir hale geldi. Maliyetler epeyce yüksek lakin bu hayallerimizin önünde pürüz değil” dedi.