San Andreas Fayı’ndan günümüze Deprembilimin öyküsü

Hep bir zelzele ülkesiydik lakin güya 1999 zelzelesinden sonra daha çok fark eder olduk bu gerçeği. Halbuki çocukluğumda Varto, Gediz zelzelelerinin yaşandığını hatırlıyorum. 1939 Erzincan sarsıntısından de daima kelam edilirdi.

Tuhaftır, buna karşın daima uzağımızda sanılan bir felaketti zelzele. Gerçekleştiği kentin/beldenin ismiyle anıldığı için “yerel” bir felaket olarak algılandığından tahminen. İstanbul başta olmak üzere tüm batı kentleri dışında her yer “yereldi” o vakitler. 1999 sarsıntısı bu algıyı büsbütün yok etti doğal. Yalnızca bir kentin ismiyle anılamayacak kadar çok büyük bir alanda tesirli olmuş, çok can almış bir sarsıntıydı zira.

1999 bizim, 1906 ABD’nin

Ülkede hem de dünya çapında tanınmış deprembilimcilerimiz, jeofizikçilerimiz olduğunu da öğrendik haliyle 1999’da. Yalnızca akademik dünyanın bildiği insanlarken bir anda en tanınan figür haline geldiler. Ahmet Mete Işıkaraları, Naci Görürleri tanımayanımız, bilmeyenimiz yok. Sarsıntı hakkında daha çok bilgi edinmeye başladık, deprembilimci ya da jeofizikçi olmak isteyen gençlerin sayısı arttı. Yani 1999 yılı miladımız oldu bizim. Tıpkı 1906 yılının ABD için olduğu üzere.

Kaliforniya’da yaşanan 1906 zelzelesi San Andreas fay sistemine ait çağdaş bilimsel çalışmaların başlangıcını oluşturmuştur bilindiği üzere. 1906’dan evvel ABD’deki sarsıntı araştırmaları yok muydu denebilir, vardı doğal lakin Japonya ile Avrupa’daki gayretlere oranla epey yavaş gelişiyordu. ABD’deki birinci sismograflar daha 1887 yılında Kaliforniya’daki Lick Gözlemevi ile Berkeley’deki Kaliforniya Üniversitesi’nde kurulmuştur. O vakitler zelzeleler hakkında nispeten az şey biliniyordu. Levha tektoniği teorisine daha yarım yüzyıldan fazla bir mühlet vardı.

18 Nisan 1906. Kaliforniya yerle bir olmuştur. Eyaletteki tüm bilim adamları oturup dövünecek değillerdi olağan. Zelzele ile tesirleri hakkında o vakte kadar ki müşahedelerini bir ortaya getirmeye başladılar süratle. Bu çalışmaları birleştirmek için birinci sefer bir Sarsıntı Araştırma Komitesi kurdular. Başkanlığını Kaliforniya Üniversitesi Jeoloji Kısmı Lideri Profesör Andrew C. Lawson’un yaptığı komitede kimler yoktu ki. Jeolaglar vardı olağan fakat astronomi profesörleri de vardı. Böylelikle ABD’de zelzelelerle ilgili, hükümet tarafından görevlendirilmiş birinci bilimsel araştırma başlatılmış oldu. Hiçbir devlet fonundan yararlandırılmayan çalışmaları Washington Carnegie Enstitüsü finanse etti.

Mihenk taşı rapor

Komisyonun araştırmaları iki yıl sonra, 1908’de yayınlandı. Bilimsel etraflarda Lawson Raporu olarak anılan araştırma, sarsıntının hasarı, San Andreas fayı üzerindeki hareket, dünyanın dört bir yanından sarsıntıya ait sismograf kayıtları, kuzey Kaliforniya’nın altında yatan jeoloji hakkında yirmiden fazla katkıda bulunan bilim adamının detaylı raporlarının kapsamlı bir derlemesiydi. Lawson raporu, hasarlı binaların çok sayıda fotoğrafını, pozisyonlarının detaylı haritalarını, San Andreas fayı boyunca sarsıntı sırasında yeryüzünün hareketine ait araştırmalardan elde edilen bilgileri içeriyor. Bugüne kadar sismologlar, jeologlar, mühendisler ortasında en çok hürmet duyulan doküman olma özelliğini hala korur.

Lawson raporunda açıklanan detaylı araştırmalar, sarsıntıda binalarda meydana gelen hasarın hem yapının tasarımı ile inşası hem de mahallî jeoloji -yani üzerine inşa edildiği toprak/kaya türü- ile bağlı olduğunu da gösterir.

Bakın neler oldu?

Bugün sismograflar Kaliforniya’da binden fazla noktada sarsıntı şiddeti ölçüyor. Jeodezik aletler, yapılan araştırmalar, Kaliforniya boyunca levha hareketini, buna bağlı olarak yerkabuğunun gerilmesini, bozulmasını izliyor. Elde edilen datalar bilgisayarlar yardımıyla tahlil edildikten sonra bu müşahedelerden yola çıkan bilim insanları, San Andreas fay sistemini oluşturan yüzlerce fayın pozisyonu, aktivitesi hakkında detaylı bir fotoğraf ortaya çıkarabiliyorlar. Hangi fayların güçlü zelzeleler üretme mümkünlüğünün yüksek olduğunu, bunların uzun vadede meydana gelme olasılıklarının ne olduğunu, bunlardan kaynaklanan sarsıntının ne kadar şiddetli olabileceğini belirliyorlar. Sarsıntıların nerelerde güçlü olabileceğini öngören haritaları okullara, hastanelere, konutlara yolluyorlar.

Yani 1906 Kaliforniya sarsıntısından sonra o bilim insanları “Allah nerede isterse öldürür. Mars’ta da, dünyada da” deyip hiç zahmete girmeselerdi ne fayı bilecektik, ne de sarsıntının nerede şiddetli olacağını. Başta Lawson Raporu olmak üzere bilimsel dataları kendisine rehber edinen hükümetler gerekli tedbirleri alıyorlar bu yüzden. O nedenle Japonya’da, ABD’de birçok diğer yerde o kadar çok can kaybı yaşanmıyor.

O pak kalpli Naci Görür hoca ağlamasın da ne yapsın?

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir